W Internecie można znaleźć wiele konferencji znanych rekolekcjonistów dotyczących „wstydliwej” części życia, podczas których radzą, jak katolicy powinni realizować swoją seksualność. I choć czasami kazania wydają się wygłaszane z pozycji osoby stojącej ponad tymi problemami, a celibat duchownych pozostaje dla wiernych tabu, to dramatyczne historie oraz statystyki, które przedstawia Wójcik w reportażu, pokazują, że i tu „szewc bez butów chodzi” („60% księży jest lub było w związku z kobietami; 68% z tych, którzy odeszli ze stanu duchownego, porzuciło kapłaństwo z powodu celibatu; 77% dorosłych i 83% młodzieży jest przeciwnych celibatowi”).
Reporter rozmawiał z seminarzystami, księżmi homoseksualistami, duchownymi mającymi rodzinę i prowadzącymi podwójne życie, byłymi kapłanami oraz ich partnerami / partnerkami. Wspólnym mianownikiem często skrajnie różnych historii pozostają brak przygotowania do radzenia sobie z popędem („Zastanawiam się, dlaczego nikt z nami nie rozmawia o seksualności – ani na wykładach, ani na konferencjach duchowych” – mówi kleryk Dawid) i dający się zauważyć mechanizm wyparcia, zamykania oczu i zamiatania trudnych kwestii pod dywan. Kościół potrzebuje debaty o celibacie, który nie jest przecież dogmatem wiary, a przepisem (małżeństwa księży zdelegalizował II Sobór Laterański w XII w.). Czy jest na nią gotowy?
_
Marcin Wójcik
Celibat. Opowieści o miłości i pożądaniu
Wydawnictwo Agora, Warszawa 2017, s. 296
