Stanowi nie tyle linearną, naukową biografię, ile opowieść, której głównym celem, obok przytoczenia wybranych faktów z życia bohaterki, staje się także naszkicowanie kolorytu epoki. Na kartach książki poznajemy interesującą kobietę, pełną pasji do twórczego działania, ale też popełniającą błędy i ponoszącą porażki: zarówno zawodowe, jak i prywatne. Czasami wręcz proza życia przesłania uznany powszechnie do dziś talent artystki. Arael Zurli odsłania kulisy rywalizacji zawodowej aktorów, jak również typowo polską zawiść wobec osób odnoszących sukcesy. Możemy zapoznać się z głośnymi w tamtych czasach sporami prasowymi oraz toczonymi intrygami. W toku opowieści spotkamy także inne znane postaci, których los na dłużej lub krócej związał się z losem Modrzejewskiej, np. Henryka Sienkiewicza.
Należy zwrócić szczególną uwagę na sposób prowadzenia narracji. Ukrywający się pod pseudonimem autor książki przytacza czytelnikom szereg szczegółów, ciekawie i erudycyjnie opowiadając chociażby o dawnych aktorskich kreacjach. Potrafi skutecznie przenieść odbiorców w miejsca dziś powszechnie znane (Kraków, Zakopane), ale jakże inne, można by rzec, stokroć bardziej barwne w czasach Modrzejewskiej. Książki Zurli (również wcześniejsze biografie m.in. Kossaka i Zapolskiej) stanowią zupełne przeciwieństwo święcących triumfy powierzchownych, pisanych w szybkim tempie lektur „popularyzujących” ponoć historię.
_
Arael Zurli
„Na wskroś piękna”. Historia Heleny Modrzejewskiej
Wydawnictwo Iskry, Warszawa 2018, s. 220
