Bronka Nowicka to artystka interdyscyplinarna i pisarka uhonorowana w 2016 r. Nike oraz Złotym Środkiem Poezji za tom Nakarmić kamień (2015). Laureatka projektu New Voices from Europe 2017 realizowanego w ramach platformy Literary Europe Live i wspierającego wyróżniających się, niedawno debiutujących pisarzy europejskich.
W najnowszym opowiadaniu pisze tak: „Żyli niegdyś Onirycy, pierwsi transplantolodzy idei ze snu do jawy. Budowali mitologie, miasta oraz machiny w stanie sennowłództwa. Zajmował ich czas, o którym wiedzieli, że – podobnie jak sen – nigdy nie będzie materią, ale przeczuwali, że może się wpisywać w wytwarzany przedmiot, współtworzyć pamiątkę własnej obecności.
Śniły się Onirykom błony podobne do rybich pęcherzy zawierające odbicia realnego świata. Płytki z miniaturami postaci. Puzdra więżące materię, światło i czas. W somnambulicznych warsztatach zbijali skrzynki podobne do budek dla ptaków. Nazywali te konstrukcje aparatami. Stawiali je o świcie na ulicach. Mieli nadzieję, że o zmierzchu, tym samym gestem, którym wybierali jajka z gniazd, wyciągną z pudełek obraz minionego, ale wyjmowali tylko puste ręce”.
