Magdalena Tulli – pisarka. Autorka powieści: Sny i kamienie (1995), W czerwieni (1998), Tryby (2003), Skaza (2006), Włoskie szpilki (2011), Szum (2014), Ten i tamten las (2017, dla dzieci). Współautorka analizy socjolingwistycznej Zamiast procesu. Raport o mowie nienawiści (2003, razem z Sergiuszem Kowalskim) i tomu rozmów Jaka piękna iluzja (2017, razem z Justyną Dąbrowską)
W najnowszym opowiadaniu pisze: „Prawo natury nie zna litości. Nie ma ono nic wspólnego z miłością, o której słyszy się z ambony. Opiera się na dwóch podstawach, które, jeśli chcemy, można sobie wyobrazić jako omszałe kamienne kolumny, dźwigające starożytny tympanon naturalnego porządku: jedna z kolumn to ograniczone zasoby, czyli systemowy niedostatek, drugą jest żelazny instynkt samozachowawczy żywych istot. Dwie siły, szukające wzajemnej równowagi, podtrzymują całe ponure okrucieństwo naszego świata”.
