Autor omawia teorię Erika Eriksona, aby na jej podstawie zaprezentować własny model zależności między psychospołecznymi zmiennymi podmiotowymi a postawą wobec śmierci w cyklu życia człowieka.
Mimo że tematyka postawy wobec śmierci i umierania to kanoniczny przedmiot zainteresowania psychologii śmierci, to jednak na porównaniu ze sobą postaw w różnych fazach rozwoju koncentrują się tylko niektóre zagraniczne prace empiryczne, a w Polsce dotąd w ogóle nie prowadzono tego typu poszukiwań. Zaprezentowane w książce ujęcie Sękowskiego eksploruje zależności istniejące między psychospołecznymi zmiennymi podmiotowymi (siły ego, style obronne oraz osobisty profil sensu, czyli doświadczanie egzystencji w sposób spójny i sensowny) a postawą tanatyczną w różnych okresach rozwojowych.
Tekst jest pozbawiony ozdobników, zdyscyplinowany, żadna informacja nie pozostaje w nim bez źródła. Pojawiają się wprawdzie wskaźniki statystyczne i terminologia stricte psychologiczna mogące być przeszkodą w lekturze, jednak sposób prowadzenia wywodu cechuje niezwykła klarowność, co z kolei przekłada się na łatwość podążania za autorem. Sękowski traktuje czytelnika jak partnera, z którym rzeczywiście chce się podzielić swoimi spostrzeżeniami, a nie tylko zabłysnąć erudycją.
Marcin Sękowski
Postawa wobec śmierci w cyklu życia człowieka
Wydawnictwo Universitas, Kraków 2019, s. 267
