We wrześniu 2023 r. Kraków stał się na kilka dni światowym centrum luteranizmu. To właśnie tutaj odbyło się – organizowane cyklicznie w różnych częściach globu – kolejne (trzynaste już) Zgromadzenie Ogólne Światowej Federacji Luterańskiej. Wzięło w nim udział kilkaset osób ze 150 Kościołów wchodzących w skład ŚFL, a ważny temat obrad stanowiła m.in. analiza wyzwań, jakie przed chrześcijanami stawia współczesność. Obserwującemu to wydarzenie rzymskiemu katolikowi trudno było uniknąć skojarzeń z ostatnim soborem (który także próbował odpowiedzieć na „znaki czasu”) czy z rozpoczętą w październiku br. w Rzymie fazą plenarną synodu poświęconego samej synodalności, dla której istotne jest wsłuchiwanie się w to, czym żyje dziś i co chce nam powiedzieć drugi człowiek.
Krakowskie zgromadzenie przepełniało pragnienie słuchania innego – także osób wywodzących się spoza kręgu chrześcijaństwa (tak jak zaproszony na to spotkanie świadek Zagłady Marian Turski, który apelował, by „nie bać się obcego” i walczyć z mową nienawiści). Dominowała radość z bycia razem, uważność i empatia, wola zrozumienia doświadczeń innych niż własne, postawa raczej uczenia się niż pouczania. Nic dziwnego zatem, że wydarzeniu towarzyszyły liczne akcenty ekumeniczne: brali w nim udział obserwatorzy z różnych Kościołów chrześcijańskich, programowy (przyjęty owacją na stojąco) wykład wygłosił nie luterański, lecz rzymskokatolicki teolog ks. Tomáš Halík, a na zakończenie obrad przyjęto przeniknięte nadzieją Wspólne słowo – dokument na temat relacji luterańsko-katolickich, podpisany przez sekretarz generalną Federacji ks. Anne Burghardt oraz obecnego w Krakowie prefekta watykańskiej Dykasterii ds. Jedności Chrześcijan kard. Kurta Kocha.
Wiele było zagadnień podejmowanych przez uczestników zgromadzenia i wymagających, ich zdaniem, pilnego udzielenia odpowiedzi w duchu Ewangelii, takich jak: stosunek do uchodźców i migrantów, respektowanie praw człowieka, postawa wobec katastrofy klimatycznej itp. Z aprobatą przyjęto wezwanie do większej niż dotąd inkluzywności, tj. włączania wiernych – w tym kobiet i ludzi młodych – w procesy zarządzania Kościołami, a także postulat międzypokoleniowej solidarności. Rozważając każdy z tych problemów, delegaci byli zgodni, że obowiązkiem chrześcijanina jest stać przy drugim człowieku, a miarę jego stosunku do Boga wyznacza relacja z bliźnim.
W 2023 r. w Krakowie – mieście oddalonym o mniej niż 300 km od naszej wschodniej granicy – nie mogło zabraknąć kwestii wojny w Ukrainie. Co ważne, w oświadczeniu przyjętym przez delegatów jednoznacznie odróżniono agresora od ofiary napaści i napiętnowano tych chrześcijan, którzy wspierają ideologię Putina. Kilka dni wcześniej uczestnicy zgromadzenia, pielgrzymując do Auschwitz-Birkenau, na własne oczy zobaczyli, do czego prowadzi imperializm i dehumanizacja „obcych”.
