fbpx
Bernadeta Prandzioch

Piękne biografie (nie)ważnych ludzi

Punktem wyjścia Nieistotnych wizerunków są portrety autorstwa Jacopa Benassiego.

Bernadeta Prandzioch

Niebezpieczna perfekcja

Jünger uprawia konserwatywną krytykę technicznego rozwoju – wyraźnie przeciwstawia technikę naturze oraz zwraca uwagę na zagrożenia ze strony postępu technicznego i potrzebę przeciwdziałania im zawczasu.

Bernadeta Prandzioch

Ból ma posmak rdzy

Jakub Małecki od kilku lat konsekwentnie tworzy prozę unikatową, wyróżniającą się na polskim rynku wydawniczym.

Bernadeta Prandzioch

Odliczając dni

W Echu słońca Waldemar Bawołek oddaje głos tym, którzy zwykle milczą i których los niewiele kogokolwiek obchodzi – egzystują gdzieś na marginesie, przeźroczyści, wykluczeni.

Bernadeta Prandzioch

Dlaczego Go zdradziłeś, Judaszu?

Czy w istocie Judasz mógł być zły, tak zły, jak opisują to ewangeliści, skoro Chrystus wybrał go na jednego ze swoich apostołów? Dziwne napięcie, sprzeczność, niedopasowanie przenikające tę postać stają się rytmem opowieści Máraiego.

Bernadeta Prandzioch

Werbigeracje, degeneracje, szaleńcze narracje

W Morfinie – najnowszej książce Szczepana Twardocha – niełatwo przyporządkować proste kategorie. Z pewnością można powiedzieć, że to powieść obyczajowa i psychologiczna, ale przecież także historyczna, choć sama historia nie jest w niej najważniejsza. Jest przy tym niezwykle męska – i właśnie dlatego traktuje głównie o kobietach. Ale przede wszystkim to powieść antyheroiczna.

Bernadeta Prandzioch