Kultura i życie

Lata 1964–1972 to bez wątpienia najbardziej intensywny okres w trwającej prawie pięćdziesiąt lat korespondencji Jerzego Giedroycia z Czesławem Miłoszem. Pisali wówczas do siebie niezwykle często, niekiedy co kilka dni – zwłaszcza w latach 1968–1972. Listy z tego okresu są najbardziej obszerne i wielowątkowe. Wyraźnie dowodzą też różnic zapatrywań na wielkie sprawy ożywiające tę korespondencję: na literaturę i kulturę polską, w ogóle na sprawę Polski, a zwłaszcza na Rosję, wewnątrz której zachodziły doniosłe zmiany (samizdat, ruch dysydentów, fenomen Sołżenicyna i jego program „żyć bez kłamstwa”).