Polityka jako sztuka niemożliwego – przypadki Václava Havla

Havel wprowadził do języka polityki słowa: prawda, miłość, sumienie i moralność. Jego koncepcja była czasem przyjmowana wzruszeniem ramion, a jego samego narażała na zarzuty o pięknoduchostwo i marzycielstwo. Jednak to właśnie obserwacje z czasów działalności publicznej w największym stopniu zaważyły na uwzniośleniu „niepolityczności polityki”, czyli tego, co wyszydzano jako mesjanistyczny romantyzm.