Tekst: Dorota Borodaj
Zdjęcia: Tomek Kaczor
Jak i gdzie poznać nowych ludzi? Jak zacząć rozmowę, jak umówić się na randkę? Co z pierwszym razem? Żadne z tych pytań nie jest obce nastolatkom. Jednak jeśli w pakiecie z burzą hormonów i trądzikiem młoda osoba ma również niepełnosprawność, do tej listy mogą dojść jeszcze: jak zorganizować sobie pomoc w dotarciu na randkę? Czy mogę uprawiać seks? Gdzie znajdę gabinet ginekologiczny lub urologiczny dostosowany do moich potrzeb?
– Pracuję z nastolatkami, które wchodzą w dorosłość z całą masą pytań i wątpliwości, które sama miałam nie tak dawno – mówi Julia Zakrocka, rocznik 2000, graficzka i aktywistka. Julia choruje na artrogrypozę, porusza się na wózku, mieszka i kończy studia we Wrocławiu. – W szkołach ten temat nie istnieje. Kwestie, które omawialiśmy np. na wychowaniu do życia w rodzinie, nie miały przełożenia na moje doświadczenie. Czytałam i dokształcałam się sama – dodaje.
Tak trafiła na Projekt Sekson realizowany przez Fundację Avalon. Dziś jest jedną z jego ekspertek, odpowiada również za oprawę graficzną projektu. – Osoby z niepełnosprawnościami często skazane są na izolację, dlatego omija je to, co ich rówieśnicy w naturalny sposób „ćwiczą” w szkole czy poza nią, choćby nawiązywanie pierwszego kontaktu – podkreśla Julia. – Ludzie nie wiedzą, jak rozmawiać z osobą z niepełnosprawnością. A my nie tworzymy osobnego społeczeństwa. Chcemy nawiązywać relacje, uprawiać seks, dbać o zdrowie w dostosowanych do naszych potrzeb gabinetach. Wystarczy, że mamy do pokonywania bariery architektoniczne. Bariery w naszych głowach mogą zniknąć znacznie łatwiej.