fbpx
Przemysław Chudzik czerwiec 2007

Gdzie Duch wzywa

Karol de Foucauld to bohater hagiografii niezwykłej, bo stroniącej od prostych kontrastów i stawiającej w centrum nie błogosławionego, lecz człowieka, który przemierzając saharyjskie bezdroża, wytyczył ścieżki cenne także dla nas.

Artykuł z numeru

Biografie rzeczy żydowskich

Biografie rzeczy żydowskich

Karol, utracjusz, żołnierz i badacz, odkrywa swoje powołanie i przez lata poszukuje ide­alnego sposobu jego realizacji. Bezkompromisowość oraz oddanie Bogu ostatecznie sprowadzą go do Tuaregów, których zapragnie ewangelizować, niosąc im codzienne dobro , i dla których poniesie naj­wyższą ofiarę.

Kto oczekuje, zaufawszy informacjom z okładki, książki pisanej w duchu przygód Lawrence’a z Arabii, rozczaruje się. Autorka przedstawia młodzieńcze życie błogosławionego oszczędnie, z okresu doj­rzałego interesuje ją przede wszystkim duchowość pustelnika misjonarza (i językoznawcy). Kładzie nacisk na rolę islamu w nawróceniu się Karola, jego umiłowanie piękna i pragnienie ascezy. Poza kil­koma historyczno-kulturowymi danymi nie stosuje etnograficznych ekskursów. Opowiada o Louisie Massignonie, dzięki któremu życie Karola stało się inspiracją dla wielu wspólnot (pokrótce w książce opisanych). Pisarka nie pomija przy tym kontrowersji, np. udziału de Foucauld – dziś postaci ikonicznej dla francuskich nacjonalistów – we francuskim kolonia­lizmie. Życie błogosławionego jest dla niej punktem wyjścia do dygresji, w tym szerszej analizy zagad­nienia męczeństwa.

Karol antycypuje zmiany wprowadzone przez II Sobór Watykański m.in. w zakresie dialogu z muzułmanami czy roli laikatu. Być może to na wytyczonych przez niego ścieżkach powinniśmy szukać sposobu na zbli­żenie coraz bardziej oddalających się od siebie muzuł­manów i chrześcijan.

_

Joanna Petry-Mroczkowska

Bóg, islam i ojczyzna. Opowieść na stulecie śmierci bł. Karola de Foucauld

Wydawnictwo Znak, Kraków 2017, s. 290