Herstorie miasta nie zostały wypisane, ale wygląda na to, że nadszedł czas na kolejne. Działalność Fundacji zainspirowała mieszkanki innych miast i miejsc do zainicjowania podobnych projektów. Powstały nie tylko Wielkopolski słownik pisarek, ale i regularne trasy wycieczkowe, które przywołują postacie aktywnych, twórczych, odważnych, zapomnianych w zbiorowej świadomości kobiet. Najnowsza książka Fundacji zbiera doświadczenia wielu lat i wielu osób, można czytać ją zarówno jak podsumowanie dotychczasowych przedsięwzięć, jak i świadectwo powodzenia oraz upowszechnienia metody wypracowanej przez Furgał i Saratę. Tym razem na Szlaki… składają się mapy i krótkie informacje, wyciągi z życiorysów uznanych za kluczowe dla bohaterek oraz portrety ważnych miejsc, budynków, instytucji w myśl zasady „mniej znaczy więcej”. Szlaki… to obowiązkowa część bagażu w podróży do Gdańska (świeża jest jeszcze bulwersująca sprawa Gdańskich tożsamości pod redakcją Basila Kerskiego; wśród 17 esejów nie znalazł się ani jeden poświęcony którejś z gdańszczanek), Konina (postać Zofii Urbanowskiej, autorki m.in. Gucia Zaczarowanego), Krakowa, Łodzi, Milanówka, Poznania (gdzie odnaleźć można ślady bohaterki okładki Szlaków Ewy Szelburg-Zarembiny), Warszawy oraz dziejów kobiet na wsi. Wygląda na to, że ostatni rozdział książki to zaczątek większej pracy Fundacji, której wrażliwość sięga zawsze poza bezpieczne centrum.
_
Szlaki kobiet. Przewodniczka po Polsce emancypantek
red. Ewa Furgał
Fundacja Przestrzeń Kobiet, Kraków 2015, s. 160
