Stanowi więc ciekawe „zlanie się” dwóch aktualnych tendencji. W przypadku pierwszej z nich poznajemy nowe oblicze Italian Theory – odmienne od tego, które skoncentrowane jest na problemach filozofii politycznej. Jeśli zaś chodzi o drugą, to wraz z Życiem rzeczy otrzymujemy bardzo przystępne wprowadzenie do zagadnień ontologii przedmiotów.
Bodei twierdzi, że termin „rzecz” (cosa) odnosić można nie tylko do obiektów materialnych – „rzecz” to sprawa, idea dla nas na tyle istotna, iż skłonni jesteśmy jej bronić. Zwraca w ten sposób uwagę, że pojęcie respublica bardziej odpowiada temu, co nas wszystkich obchodzi, co zasługuje na debatę i w konsekwencji ustanawia sens wspólnoty, niż jedynie dzielonej własności. Mimo tego rozszerzonego znaczenia książka skoncentrowana została właśnie na przedmiotach. Nie chodzi jednak o to, by studiować je w izolacji, ale by przyglądać się relacjom, w które wchodzą one z otoczeniem. Bo rzecz to splot tworzących się wokół niej zależności, których nie sposób zredukować do jej fizycznych komponentów ani do definiującego ją pojęcia. Zawsze kryje ona nadwyżkę. „Każda rzecz – piszę Bodei – (…) może być początkiem różnych ciekawych spostrzeżeń i ustaleń”. Aby to dostrzec, trzeba jednak wyjść poza rutynę codzienności, wsłuchiwać się w mowę rzeczy. To szczególnie istotne w czasach gdy przedmioty można równie ławo gromadzić, co wyrzucać.
_
Remo Bodei
O życiu rzeczy
tłum. Alicja Bielak
Wydawnictwo Przypis, Łódź 2016, s. 184
