Ich gośćmi byli wybitni intelektualiści z Polski i zagranicy, toteż wśród autorów znajdziemy takie tuzy jak Ulrich Beck, Alain Touraine, Jeffrey C. Goldfarb, a także Ireneusz Krzemiński czy Jadwiga Staniszkis.
Stosunkowo najmniej odkrywcze okazują się eseje poświęcone „kulturze współbycia”: przestrzeniom dialogu i tworzeniu tożsamości.
Może to zresztą znak czasów? Pasjonujące są natomiast analizy sposobów politycznej mobilizacji odnoszące się m.in. do doświadczenia Arabskiej Wiosny czy Euromajdanu. Niezwykle cenne wydają się też próby ulokowania naszych własnych przeżyć na mapie metamorfoz o ogólnoświatowej skali. Czy polska transformacja zawiodła? Jaka jest dziś społeczna rola Kościoła? Czy mamy szansę poradzić sobie z wszechogarniającym lękiem o przyszłość? To pytania, przed którymi nie można się uchylić.
Osiemnaście tekstów siłą rzeczy nie tworzy spójnej narracji, lecz raczej mozaikę różnych, niekiedy wykluczających się, interpretacji. Wszystkie zamieszczone w książce analizy łączy jednak wspólny cel: konsekwentna konfrontacja z wyłaniającymi się problemami współczesności. Gdy jedne z diagnoz okazały się trafne (porywający tekst Becka!), to inne zdążyły się już zdezaktualizować pod wpływem bieżących wydarzeń (rozważania Ryszarda Bugaja nt. zatrudnienia). Taki jednak nieuchronny los analiz przedstawianych na gorąco. W niczym nie zmienia to faktu, że otrzymaliśmy do rąk znakomite źródło inspiracji – po Nową kulturę polityczną po prostu trzeba sięgnąć.
—
Przesilenie. Nowa kultura polityczna
red. Jacek Kołtan
Europejskie Centrum Solidarności, Gdańsk 2016, s. 500
