Emilie Pine znana ze zbioru esejów O tym się nie mówi w skromnych rozmiarów powieści Ruth i Pen opowiada o jednym dniu z życia dwóch kobiet, których drogi na chwilę się przecinają. Dzieli je w zasadzie wszystko: wiek, sytuacja życiowa, sposób odbierania świata. Mimo to terapeutka w kryzysie małżeńskim i autystyczna 16-latka mają ze sobą coś wspólnego.
Proza Pine jest intymna. Zaludniają ją głównie postaci kobiece, które łączy doświadczanie własnego ciała jako przeszkody. Jej bohaterki czują się zamknięte w ciałach i wystawione na odmienne przeżywanie świata, niezrozumiane przez najbliższych. To sprawia, że mają trudności z przekazywaniem emocji i porozumieniem między ludźmi w miłości i przyjaźni.
Pen, kiedy napiera na nią tłum, wpada w panikę, zdarza jej się zapomnieć, jak się oddycha, choć zna sposoby, które pomagają jej się uspokoić. Nie zawsze radzi sobie z odczytywaniem emocji, fascynuje ją język. Pierwsza miłość jest dla niej wyzwaniem. Ruth przeszła cztery nieudane cykle in vitro, wciąż zdarza jej się krwawić z powodu mięśniaka macicy. Jej ciało zostało naruszone w wyniku zabiegów i teraz odbiera je jako zepsute, zgwałcone, co rozpaczliwie próbuje wytłumaczyć mężowi.
Powieść jest gęsta od emocji, a napięcie wzrasta, im bliżej końca dnia i książki. To zadziwiające, jak wiele można przekazać na tak niewielu stronach. Pine porusza nośne tematy autyzmu, zapłodnienia in vitro, żałoby, przy czym robi to w sposób niezwykle czuły i taktowny. Ruth i Pen to książka o próbach porozumienia między ludźmi, ciągłego podejmowania trudu komunikacji i przekładania na słowa tego, co często wydaje się niewyrażalne.
Emilie Pine Ruth i Pen tłum. Olga Dziedzic, Wydawnictwo Cyranka, Warszawa 2023, s. 240