Miesięcznik Znak

nr717

Robert M. Rynkowski

Głos milczącego cierpienia

Heschel podkreśla, że Bóg nie odsłania się prorokom jako abstrakcyjny absolut, lecz w osobowej i intymnej więzi ze światem. Zdarzenia i ludzkie działania wywołują Jego radość lub smutek, zadowolenie lub gniew.

Anna Augustyniak

Ciała życie wieczne

Wieczne życie wpisuje się w nurt posthumanizmu nawołującego do przekroczenia granic człowieczeństwa, do zrozumienia, że bez Innego Nie-Ludzkiego człowiek nie istnieje, bo nie da się go wyizolować spośród reszty przyrody, a zaburzając ekosystem, doprowadza do zagłady wielu gatunków i w konsekwencji zaczyna zagrażać sam sobie.

Rafał Zawisza

Z miłości do świata

Tom Ludzie w mrocznych czasach gromadzi mniej znaną część dorobku Hannah Arendt, głównie teksty okolicznościowe, a także recenzje oraz przedmowy do dzieł innych twórców. Układają się one w galerię portretów osób jej bliskich: przyjaciół, nauczycieli, ulubionych pisarzy oraz pobratymców z królestwa zmarłych.

Katarzyna Pawlicka

Rysa na pamięci

W Nietotach Kuby Woynarowskiego narracja historyczna prowadzona jest prawie bez użycia słów, co budzi trudny do nazwania niepokój. Pytaniu „czy wypada?” towarzyszy zdziwienie, że o kolaboracji można mówić tak prosto, niezobowiązująco, bez słownej tyrady wymierzonej w winnego.

z Mają Woźniakowską rozmawia Anna Mateja

Na całe życie

Nigdy nie żyłam samodzielnie, nie przepadałam za miastem, spotykanym tu hałasem i tłokiem. Nie podobało mi się, jak bardzo zwraca się w mieście uwagę na modę i wygląd.

Katarzyna Thiel-Jańczuk

Efekt Modiano. Literatura a społeczeństwo

Pisarstwo Patricka Modiano – pozorujące oderwanie od rzeczywistości, posługujące się aluzją i niedomówieniem, unikające jednoznacznych osądów, przedstawiające pustkę – jest właściwie pisarstwem „taktycznym”, dokonuje rozmontowania od wewnątrz zarówno różnych literackich tradycji, jak i pewnej społecznej tematyki.

Janusz Poniewierski

Otwarcie nowej ery

Czym jest nowa katolicka teologia judaizmu? Spróbujemy odpowiedzieć na to pytanie, czytając soborową deklarację Nostra aetate i analizując konsekwencje, jakie jej treść niesie dla teologii i naszego stosunku do Żydów i judaizmu.

Peter C. Phan SJ

Uduchowiony i religijny. Tożsamość wieloreligijna dla poszukujących duchowości

Zamiast utrwalania lekceważącej krytyki „uduchowionych, ale niereligijnych” jako antyhierarchicznych i antywspólnotowych duchowych narcyzów (…), proponuję, by traktować „duchowych poszukiwaczy” (…) jako pionierów praktyki chrześcijańskiego życia, najbardziej odpowiadającego czasom współczesnym.

Zbigniew Mikołejko

Agnostycyzm – światopogląd nieteistyczny

Agnostyk nie pozostaje nigdy – wbrew wulgarnym jego obrazom, upowszechnianym przez pałkarzy najtwardszego teizmu i ateizmu – poza dramatami człowieczych wyborów w sprawach wiary i niewiary, wiedzy i niewiedzy.

Justyna Bargielska

Miłość w Münster i wszędzie indziej

Od jakiegoś czasu konsekwentnie buduję sobie bazę blurbów. Wstaję rano, piszę blurba. Mam zarówno zbudowane według zasad klasycznych, takie jak: „Misterne i porywające! Najlepsza książka podróżnicza od czasów Psychologii przeniesienia C.G. Junga!”, jak i te bardziej intymne, w rodzaju: „Mnie tam się bardzo podoba. Polecam”.

Józefa Hennelowa

Coraz bliżej albo coraz mniej

Wiadomości ze świata, a nawet z najbliższego miasta, docierają coraz trudniej, gdy się samemu nie może przeczytać ani litery. Wiele umyka i chyba dlatego tyle we mnie poczucia niepewności, co do tego ile jeszcze przede mną wydarzeń, które zamienią się w rozstanie albo niepogodzenie z rozstawaniem.

Robert M. Rynkowski

Ksiądz teolog

Może jednak teologia nie jest najważniejsza, bo wierni nie oczekują od księdza wyjaśnienia dogmatu trynitarno- -chrystologicznego, ale posługi duszpasterskiej? Po co zajmować się czymś, co niekoniecznie jest przydatne w codziennej pracy kapłana?

Henryk Woźniakowski

Czy jest miejsce dla pobożnych w państwie liberalnym? (glosa polemiczna do tekstu Rafała Prostaka)

Z religijnej fenomenologii Rafała Prostaka wynikałoby, że zbiór ludzi religijnych dzieli się na lekkoduchów wybierających sobie religię i jej treści à la carte oraz fundamentalistów religijnych. Choć istnieją ludzie odpowiadający obu tym kategoriom, to jednak jako dychotomia taki obraz jest głęboko fałszywy, pozostawia bowiem poza swoim obrębem większość osób religijnych.

Marta Watral

Rewitalizacja Łemków

Uparte i stanowcze powtarzanie, że Łemkowie mają swój język, który nie jest gwarą innego języka, czyli nie znajduje się w sytuacji podporządkowania, to coś więcej niż czysta przekora. Biorąc pod uwagę fakt, że nawet w obrębie grupy kwestia posiadania własnego kodu do porozumiewania się i rozpoznawania świata nie stanowi wartości, konieczne jest stworzenie takich form jego istnienia, które go zachowają w najbardziej autentycznej wersji.

Natalia Zawiejska

„Gdyby nie Bóg”. Religia w służbie Angoli

Religijna mapa Angoli to prawdziwa mozaika i łamigłówka. Przez prawie pięć wieków portugalskiego kolonializmu sojusz miecza i krzyża wyznaczał linie rozwojowe kolonialnej polityki.

Lech M. Nijakowski

Ciało w zwierciadle pornografii

Pornografia wpływa na odbiorców na głębszym poziomie. Prezentując ciała z pozoru zdrowe i zadbane, wpisuje się w dyskursy biowładzy, nakazujące nieustanną troskę o siebie.

Mira Marcinów

Rozmowy pod postacią somatyczną

Świat psychoterapeutów rzadko przenika się ze światem tancerzy. Gdy choreoterapeuci próbowali to zmienić, pojawiło się wiele kontrowersji: czy terapeuta ma prawo posługiwać się najbardziej efemeryczną ze sztuk? Czy z kolei trenujący ciało tancerz może być „lekarzem dusz”?

z Agatą Dziuban rozmawia Daniel Lis

Zapisane w ciele

Tatuaż jest bardzo atrakcyjnym narzędziem konstruowania tożsamości m.in. ze względu na ikoniczny charakter. To forma modyfikacji własnego ciała, która zapisuje się w obrazie, serii obrazów, z jednej strony jest estetyczna, a z drugiej – pozwala na zawarcie różnorodnych przekazów i znaczeń.

Mateusz Burzyk

Bezkształtne mięso i zorganizowany korpus

Cielesność to, uogólniając, bezkształtne mięso, pozbawione ścisłej organizacji, w każdej chwili gotowe rozlać się poza podtrzymujące je granice. Ciało zaś jest już zawsze naznaczone określonym porządkiem, jest wielością skutecznie zunifikowaną pod określonym przywództwem.

Korzystając z serwisu wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Zapoznaj się z Polityką prywatności.