fbpx
Rok
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2006 — 2000
  • 1999 — 1990
  • 1989 — 1980
  • 1979 — 1970
  • 1969 — 1960
  • 1959 — 1950
  • 1949 — 1946
Kategoria
  • Made in America
  • W Ukrainie
  • Świat uchodźców
  • Świat
  • Stacja Literatura
  • Społeczeństwo
  • Socjologia
  • Religia
  • Recenzje książkowe
  • Publicystyka
  • Psychotest
  • Psychologia
  • Przebłyski
  • Pożegnanie
  • Poezja
  • Dobre podróżowanie
  • Po swojemu
  • Pele-mele
  • Pele-mele
  • Nierzeczywiste Miasto
  • Nauki ścisłe
  • Nauka
  • Moi mistrzowie
  • Ludzie Znaku
  • Kościół i LGBT
  • Kultura
  • Wiara i zwątpienie
  • Kadry - znaki szczególne
  • Islamofobie
  • Idee
  • Historia
  • Fotoreportaż
  • Filozofia
  • Filmy
  • Feminizm dzisiaj
  • Felieton
  • Duchowość 2.0
  • Deszcz alfabetów
  • Bioróżnorodność
  • Bez kategorii
  • Bauman
  • Antropologia
  • Ale książka!
Autor
  • A — D
  • E — I
  • J — N
  • O — S
  • T — Z

nr805

Okładka miesięcznika ZNAK nr 805
Mateusz Pakuła

Mateusz Pakuła, „Nasza mała apostazja”

W Stacji: Literatura prezentujemy nowe opowiadanie Mateusza Pakuły. Całość do przeczytania w papierowym wydaniu miesięcznika „Znak”. A oto krótki wywiad przeprowadzony z autorem.
Elena Ferrante

Przygodne rozważania

Razi mnie butna małostkowość ludzi, którzy uważają się za istoty wybrane, a antropocentryzm – czy to religijny, czy nie – przepełnia niepokojem. Zamek, w którym się obwarowaliśmy, ogłaszając się dziećmi bożymi, a więc panami Wszechświata, jest moim zdaniem przejawem arogancji.
Diana Dąbrowska

Namiętność na uwięzi

„Spragnieni miłości” (In the Mood for Love, 2000), subtelna, koronkowa wręcz opowieść o dwójce „niedoszłych kochanków”, których połączyło pewne przykre zrządzenie losu, rozkochała w sobie kinomanów i kinomanki z całego świata. I często właśnie za sprawą tego tytułu rozpoczęli oni na dłużej swoją przygodę z kinem azjatyckim.
Julia Fiedorczuk

Jeż na autostradzie: Edward Pasewicz

Umarł ojciec. Pustka, która po nim zostaje, wypełnia się od razu nowymi treściami, bo choć prawdą jest, że „forma jest pustką”, to jednocześnie i równie nieuchronnie „pustka jest formą”. Tornado obrazuje ten wgląd.
Monika Świerkosz

Uchodźczy upór przetrwania

Mimo tradycjonalistycznego tytułu „Pamiętnik matki” jest zapisem politycznego doświadczenia polskiej chłopki, uchodźczyni, rewolucjonistki, wreszcie komunistki i pionierki ruchu robotniczego.
Magdalena Kargul

Rozkosz kolekcjonera

Manguel napisał książkę dla ludzi podobnych sobie: kolekcjonerów, zbieraczy, zapalonych czytelników i wytrawnych bibliofili.
Anna Pekaniec

Inaczej niż myślisz

W księgarniach, w rankingach czytelniczych trwa wyścig o palmę pierwszeństwa pomiędzy beletrystyką a non-fiction. A tymczasem Wydawnictwo Cyranka wydało dramat (świetna decyzja!), nieczęsto goszczący na krytycznoliterackich łamach czasopism czy portali literackich innych niż specjalistyczne.
Michał Jędrzejek

Rzeszowianin

To ważna i wciąż nie dość nagłośniona książka. Ciekawa dla historyków kina, lecz jeszcze ważniejsza dla lokalnej społeczności.
Kinga Dawidowicz

Zdradliwy urok racjonalizmu

Pierwsze obrazy, jakie podsuwa wyobraźnia na dźwięk słowa „Szwecja”, to sielskie kadry. Rzeczywistość przedstawia się mniej bajkowo.
Martyna Dziadek

Portret rewolucjonistki

Davis nie tyle przedstawia kronikę wydarzeń czy zajmuje się enumeracją bohaterek, ile przede wszystkim poszukuje przyczyn nierówności.
Karol Kleczka

Cenniejsze niż złoto

„Stulecie przeszkód” to nie tylko książka o dziejach polskiego olimpizmu, ale przede wszystkim żywy reportaż, barwny jak korowód jego bohaterów.
Anna Marchewka

Opowiadanie herstorii

Powieść Fulmekovej oparta została na faktach i przedstawia pewną wersję wydarzeń. Po co nam takie „fikcje na faktach”? Czy wyobraźnia pomaga zrozumieć, co naprawdę wydarzyło się w przypadku posądzonej o czary Agáty?
Katarzyna Kazimierowska

Znikając

„Żywe morze snów na jawie” Richarda Flanagana to emocjonalne rozpaczliwe wołanie na pustyni. Niestety, nikt już nas nie słucha
Artur Madaliński

Fabryki przeszłości

Kojąca odmiana nostalgii łączy się zawsze – co znakomicie pokazuje Georgi Gospodinow – z powrotem myślenia nacjonalistycznego, opartego na lokalnych mitach i napuszonej symbolice.
Piotr Napiwodzki

Patrzeć, interpretować, myśleć

Dzieło Warburga stoi u początków wielu intelektualnych nurtów istotnych dla zrozumienia nowoczesności. Jeśli możemy mówić o aktualności autora, to właśnie ze względu na jego ożywiający wpływ na XX-wieczne myślenie o sztuce i kulturze, etyce i estetyce, człowieku i społeczeństwie.
z Maciejem Ederem rozmawia Ewelina Kaczmarczyk

Stylistyczny odcisk palca

Historia literatury obfituje w tajemnice i autorskie mistyfikacje. Czy stylometria pozwoli je rozwikłać?
Filip Springer

Pożegnanie z Sokołowskiem

Gdy coś jest zbyt fajne, to wiadomo, że zaraz fajne nie będzie.
Edyta Zielińska-Dao Quy

Wiem, kim jest Elena Ferrante

Wszystkie próby odkrycia, kto kryje się za pseudonimem autorki Genialnej przyjaciółki, rodzą pytania: co decyduje o czyjejś prawdziwej tożsamości i kto ma prawo ją określać?
Olga Gitkiewicz

Drugoplanowe

Niestety, wciąż w XXI w. jest oczywiste, że jeśli zaprasza się kogoś do eksperckiej wypowiedzi, jest to mężczyzna. Kobiety doprasza się w ramach politycznie poprawnego wyrównywania proporcji.
Anna Mateja

Śpiew na ból

„Jak się tworzyło?” – pyta zaczepnie Katarzyna Turek pacjentkę chorą na schizofrenię. Para oczu podnosi się znad kartki ze słowami układanej piosenki i patrzy ze skupieniem w twarz młodej kobiety. „Najważniejsze było dla mnie to, że przez chwilę nie słyszałam tych głosów, które ciągle do mnie mówią".
z Anną Alboth rozmawia Martyna Słowik

Rozwijające uczucie

Jeżeli sami nie jesteśmy zadbani, mamy niezaspokojone podstawowe potrzeby, to nie pomożemy skutecznie innym. To jest analogiczna sytuacja jak w samolocie, gdy trzeba założyć maskę tlenową. Najpierw musisz założyć ją sobie, aby pomóc innym, np. dzieciom.
Kamil Fejfer

Załamanie trendów

Apostołowie nowego optymizmu głoszą, że świat jest coraz lepszy, a historia pokazuje, że dawni prorocy apokalipsy zazwyczaj się mylili. Problem w tym, że wystarczy, aby mieli rację tylko raz.
Piotr Oczko

Brukselka

Dopiero niedawno przywrócono światu talent Michaeliny Wautier. W pracach naukowych przez lata dominowały patriarchalne uprzedzenia, czego dowodem opinia Gustava Glücka, dyrektora Kunsthistorisches Museum: kobieta nigdy nie byłaby w stanie namalować tak dużego obrazu, jakim są "Bachanalia"
Michał Jędrzejek

Umysł świecki

Opowieści o sekularyzacji mają często wyraźne ideologiczne ostrze. Zwolennicy scjentyzmu wierzą, że religia zniknie pod naporem nauki. Konserwatyści utrzymują, że odejście od wiary to przejaw pychy i powierzchowności współczesnych ludzi. Z prawdą mijają się jedni i drudzy.
z Andrzejem Molendą rozmawia Dominika Frydrych

Szukanie duchowej strawy

Wielu dorosłych ma religijność dziecka. Rozwijają się w wielu sferach – społecznej czy intelektualnej – ale umierają z infantylnym wyobrażeniem o Bogu.
Katarzyna Rodacka

Odejścia

Sondaże pokazują wyraźnie – coraz więcej osób, zwłaszcza młodych, określa się jako niewierzące. Za tymi liczbami kryją się jednak konkretne historie, wahania, wątpliwości.
Andrzej Muszyński

Pilna potrzeba masy

Nie wiem ostatecznie, na ile religia jest ważna w moim życiu, wiem natomiast, że pytania, które stawia, obchodzą mnie bardziej niż cokolwiek innego. Zawsze widziałem w religiach wielką i jednocześnie zmarnowaną witalność.
Małgorzata Szumowska

Poczucie kontynuacji

Lubię, gdy metafizyka w kinie wyrasta bezpośrednio z ludzkiego świata, a nie gdzieś obok niego; gdy wyłania się nawet ze skrzeczącej zwyczajności.
Michał Rogalski

Dlaczego zostałem apostatą?

Odszedłem z kościoła, bo kompromitował się jako instytucja. Odszedłem, bo moja nieheteronormatywność była niechciana. Odszedłem, bo „życie wieczne w przyszłym świecie” to dla mnie żadna obietnica, tylko przerażająca groźba. Wszystko tak, wszystko prawda, ale… Nieustannie czuję w tym jakieś „ale”
Janusz Poniewierski

Umywanie rąk

W oświadczeniu kardynała nie ma ani słowa na temat ofiar pedofilii; nie ma przyznania, że zawinił „system kościelny”, dbający bardziej o własną reputację aniżeli o dobro człowieka; nie ma śladu poczucia winy, iż hierarchom Kościoła zabrakło wrażliwości moralnej i współczucia dla skrzywdzonych.