Miesięcznik Znak

nr808

Andrzej Muszyński

Andrzej Muszyński, „Ocalenie”

W Stacji: Literatura prezentujemy nowe opowiadanie Andrzeja Muszyńskiego. Całość do przeczytania w papierowym wydaniu miesięcznika „Znak”. A oto krótki wywiad przeprowadzony z autorem.

Jak pracuję z ciałem

W jaki sposób komunikują się ze swoim ciałem? Jak radzą sobie z trudnościami, które pojawiają się na ich drogach? Czego uczą ich te doświadczenia?

Świadectwo naszych przeżyć

Rozpoznanie stylu sensorycznego dziecka ułatwia ukierunkowanie naszych działań, ale jedynym właściwym drogowskazem w procesie zaspokajania potrzeb sensorycznych jest konkretne dziecko i jego reakcje.

Mira Marcinów

Ciało pamięta

Właśnie teraz, w czasie trwania wojny tuż obok, życie z częścią siebie, do której nie mamy dostępu, uderza najmocniej, prosto w twarz, w ciała osób dziedziczących traumy.

Diana Dąbrowska

Narodziny Wenus

Nowy Jork, 15 września 1954 r. Na Lexington Avenue 586 niekończący się tłum gapiów wyczekuje późną porą blondynki, którą świat zdążył już ochrzcić mianem seksbomby dekady.

Filip Zawada

Tam, gdzie raki chodzą do przodu

Co się dzieje z ciałem, które jest niedotykane? Czy przestaje być przydatne? Chyba nie. Czasami przecież rozmawiamy o wyrostku robaczkowym, kości ogonowej czy zębach mądrości, a spokojnie moglibyśmy bez nich żyć.

Tadeusz Zatorski

Ogrodnik w Barbarii

Na pytanie „z kim graniczy Rosja”, polski dowcip sprzed lat znał prostą odpowiedź: z kim chce. Rilke widział rzecz inaczej: Rosja graniczy „z Bogiem”.

Małgorzata Lebda

Ruch przeciwko utracie

Chcę biegać na swoich warunkach, wybierać trasy pozbawione oznaczeń, kierować się tym, w jaki sposób prowadzą mnie ukształtowanie terenu, linia rzeki czy potoku, warunki atmosferyczne czy to, co podpowiada mi ciało.

Julia Fiedorczuk

Opukiwanie pustki

„Puste przeloty” można czytać figuratywnie (podobnie jak „puste przebiegi”) jako opis działania o nikłej sensowności, za to generującego dużo dosłownego lub metaforycznego szumu, można tę frazę przyłożyć do języka, który wobec braku jednoznacznego zakotwiczenia w jakiejś rzeczywistości wysuwa się na pierwszy plan.

Monika Świerkosz

Moralny jak zwierzę

Konrad Lorenz chciał uświadomić nam, ile w tym, „co zwiemy wszechludzkim”, jest „przedludzkiego”. Po jego książki chętnie sięgała Wisława Szymborska, ceniąc w nich właśnie ową odwróconą logikę, pozwalającą z ironią odnieść się do roszczeń klasycznych humanistów stawiających człowieka w centrum świata.

Łukasz Pawłowski

Prywatyzacja solidarności

Prawo i Sprawiedliwość to partia, która do kolejnych wyborów startowała pod hasłami budowy „Polski solidarnej” i silnego państwa. Po siedmiu latach jej rządy przynoszą jednak dokładnie odwrotne skutki – zamiast solidarności otrzymujemy jednoznaczne sygnały, że obywatel ma radzić sobie sam.

Aleksandra Byrska

Biblioteczne baśnie

Ta książka jest dowodem na to, że w bibliotekach tkwi nieograniczony niemal potencjał.

Ilona Klimek-Gabryś

Gdy nie ma słów

Blanche blisko natury uczy się rozumieć istotę narodzin, życia i śmierci, dostrzegać mądrość płynącą z ciała.

z Hansem Joasem rozmawia Michał Jędrzejek

Kościół przyszłości

Pewien kardynał powiedział mi: „Próbowaliśmy już wszystkiego, nic nie pomaga. Ludzie nie chcą słuchać naszego przesłania”. Pomyślałem sobie od razu: „Powinieneś podać się do dymisji”. Ja wierzę, że chrześcijaństwo jest atrakcyjne i że takie pozostanie.

Filip Springer

Zadziwienia

To, czego będzie mi brakować najbardziej, gdy już zupełnie nie da się nigdzie dalej jeździć bez przytłaczających wyrzutów sumienia, to możliwości odnajdywania miejsc, w których istnienie trudno uwierzyć.

Janusz Poniewierski

Zakrywanie lustra

Interesujące są dzieje syntezy synodalnej opracowanej przez archidiecezję krakowską. Wiele wskazuje na to, że na jej publikację nie wyraził zgody sam metropolita. Znalazły się tam bowiem – sformułowane przez wiernych – oskarżenia Kościoła o „homofobię, ksenofobię i brak postawy miłości”.

Anna Mateja

Chwast budzi opór

Równo przystrzyżony trawnik w kolorze intensywnej zieleni nie jest niczym złym. Ale czy cały kraj musi nim być?

Olga Gitkiewicz

Zły wzrok

Spojrzeniem można dotykać, zawłaszczać coś. A nawet dotknąć w znaczeniu sprawiania przykrości. Tak się składa, że natarczywie patrzy się wciąż na kobiety.

Franciszek Czech

Saga rodu Marcosów

Nowym prezydentem Filipin został Ferdinand Marcos jr., syn obalonego w 1986 r. dyktatora. Dzieje tej rodziny to historia politycznych zabójstw, olbrzymich ambicji i jeszcze większych pieniędzy – oraz opowieść o powojennych losach kraju.

Kamila Dzika-Jurek

Duchy i dzieci

Jak kształtujemy swoją przyszłość obrazami z przeszłości? W jaki sposób mroczna historia Demmin, jego tytułowe „duchy”, wpływa na to, co dopiero przyjdzie na świat i w nim urośnie?

Edyta Zielińska-Dao Quy

Mapa kobiecej bezdomności

Co przychodzi na myśl, kiedy słyszy się hasło „osoba w kryzysie bezdomności”? Przypuszczam, że jest to obraz mężczyzny posuniętego w latach, który przepił całe życie, by zwieńczyć je na bruku.

Przemysław Chudzik

Przebłyski szczęścia

Wiśniewska, przywołując własne i cudze doświadczenia, sceny z życia codziennego oraz mikro- i makrohistorie, umiejętnie przedstawia trudny do wyrażenia splot kulturowych sprzeczności, historycznych zaszłości i zagubionych tradycji.

z Katarzyną Schier rozmawia Ilona Klimek-Gabryś

Odrodzić się z traumy

Jeśli straumatyzowany pacjent w psychoterapii dostaje dobre wsparcie, to następuje u niego zmiana narracji o sobie i świecie. Przechodzi od pozycji ofiary poprzez pozycję ocalonego do pozycji odrodzonego, nastawionego na rozwój i wzrost.

Michał Jędrzejek

Między żarłokami

Życie profesjonalnego i oddanego sprawie smakosza nie jest łatwe. Przekonuje o tym książka (i los) A.J. Lieblinga, redaktora „The New Yorkera”.

Magdalena Kargul

Biografia przemilczeń

Książka „Wiem, dlaczego w klatce śpiewa ptak” to praca wycinania, ujmowania i zaciemniania własnego życia wewnętrznego niż jego odkrywania. Przemilczenia stanowią ogromny ładunek tej powieści.

z Kają Tomczyk rozmawia Ewelina Kaczmarczyk

Ciało to ja

Co dany bodziec ciała mówi o moim stanie psychicznym? Jeśli zaczynamy o tym myśleć i z kimś rozmawiać, zazwyczaj napięcie ustępuje.

Ilona Klimek-Gabryś

Praktyka serca i umysłu

W Historiach na każdą godzinę obserwujemy „ja” wyciszone, które bacznie przygląda się rzeczywistości i wyłapuje z niej okruchy w danym momencie wydające się warte uwiecznienia.

Jerzy Franczak

Chichozof

Roland Topor (1938–1997) to postać w Polsce legendarna. Towarzyszy mu mit nonkonformisty, prześmiewcy i karnawałowego błazna w typie rabelaisowskim. Jego obiegowy wizerunek, na który składają się czarny melonik, cygaro lub fajka i łobuzerski uśmiech, to figura jakby wyjęta z imaginarium niemego kina

Olga Gitkiewicz

Z głowy

Migrenik czy migreniczka w oczach wielu jest tą osobą, której nie chce się pracować, pójść na imprezę, spotkać z kimś, zająć dziećmi. Nieraz słyszałam uszczypliwe uwagi i żarty o jaśniepańskich skłonnościach. Bo przecież każdego czasem boli głowa, prawda?

Aleksandra Korczak

Potencjał opowieści

Literatura dla dzieci nie jest bytem odrębnym w stosunku do kultury głównego nurtu. Wręcz przeciwnie – eksponuje rozterki, idee, proponuje rozwiązania i nowe odpowiedzi wobec wielkich problemów swoich czasów

z Grzegorzem Leszczyńskim rozmawia Edyta Zielińska-Dao Quy

Klucz do kanonu

Dobra literatura dziecięca to taka, w jakiej odnajduje się też dorosły niezatracający dziecka w sobie.